صندوق های سرمایه گذاری

طبق بند20 ماده 1 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران، صندوق سرمایه‌گذاری نهادی مالی است که فعالیت اصـلی آن سـرمایه‌گـذاری در اوراق بهـادار مـی‌باشـد و مالکان آن به نسبت سرمایه‌گذاری خود، در سود و زیان صندوق شریک‌اند.

این صندوق‌ها یکی از مهم‌ترین ابزارهای سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی هستند که با ایفای نقش واسطه مالی، سرمایه‌گذاری افراد را از حالت مستقیم به حالت غیرمستقیم تبدیل می‌کنند و از این رهگذر، مزایای متعددی برای بازار سرمایه و سرمایه‌گذار فراهم می‌آورند و راهکار مناسبی برای رشد کمی و کیفی بازار سرمایه، تشویق سرمایه‌گذاری غیرمستقیم و ورود افراد به بازار بورس هستند. تعداد صندوق‌های سرمایه‌گذاری از 7 صندوق در سال 1386 به 234 صندوق در سال 1399 رسیده است. این صندوق‌ها از کمترین ریسک (صندوق‌های با درآمد ثابت) و بیشترین ریسک (صندوق‌های جسورانه) تشکیل شده است.

در انتهای سال ۱۳۹۹ مبلغ ۳۹۰ هزار میلیارد تومان در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری شده است و همچنین تعداد سرمایه‌گذاران از ۲ میلیون به ۸ میلیون رسیده است.

صندوق های سرمایه گذاری
مقایسه صندوق‌های سرمایه‌گذاری و سبدگردان اختصاصی
شرح صندوق سرمایه‌گذاری سبدگردانی اختصاصی
حداقل سرمایه با توجه نوع صندوق و ارزش هر واحد آن متفاوت است ولی در مجموع مبلغ بسیار کمی است. حداقل این مبلغ در "بهابازار" 500 میلیون تومان تعیین شده است.
کارمزد براساس امیدنامه و نوع صندوق متفاوت است لیکن براساس سوابق، کارمزد مدیریت صندوق‌ها سالانه بین 2 تا 5 درصد است. کارمزد ثابت و متغییر دارد که بستگی به میزان سرمایه‌گذاری و عملکرد مدیر سرمایه‌گذاری دارد.
ارکان نظارتی حسابرس و متولی حسابرس و امین سبد
تعداد سهام عمدتاً بین 20 تا 50 سهم براساس دیدگاه سرمایه‌گذار متفاوت است.
استراتژی پرتفوی انعطاف‌پذیری کمتری دارد زیرا مجبور به رعایت الزامات سازمان در خصوص حدنصاب‌های سبد است سبد سرمایه گذاری براساس دیدگاه‌ها و ویژگی‌های خاص هر سرمایه‌گذار و درجه ریسک‌پذیری وی ایجاد و بهینه می‌شود.